Geheel vrijblijvend Myndr proberen? In een paar klikken geregeld!

Kinderen spelen wél buiten, alleen .. euh ..

Opvoeding

Door Maarten Wolzak — 10 september 2021

Leestijd: iets meer dan 2 minuten

Photo by Vinicius “amnx” Amano on Unsplash

Kinderen in China mogen nog maar drie uur per week online gamen. In 2019 was al besloten dat 1,5 uur per dag genoeg was, maar nu mogen kinderen alleen nog op vrijdag, zaterdag en zondag tussen 20u en 21u online gamen. Natuurlijk is er veel kritiek: wij kunnen het ons maar moeilijk voorstellen dat de politiek zich zo zou bemoeien met wat mensen achter hun eigen voordeur doen.

Maar op Gamer.nl kwam ik een hele interessante reactie tegen die het beeld op online gamen in een realistischer daglicht zet. Robert-Frans zegt dat online gamen eigenlijk helemaal niet binnenshuis gebeurt. Wel vanuit huis maar feitelijk in een openbare gelegenheid, namelijk de online game-wereld op de servers van de gamedeveloper.

(Dit sluit aan bij de bewering dat we online-zijn niet als één ding moeten zien. De vraag “hoeveel schermtijd?” oversimplificeert dan ook de complexiteit van alle online mogelijkheden. Meer en meer beginnen we in te zien dat online toch echt een wereld an sich is.)

En als je dan in een online wereld bent, dan kun je je afvragen of jij wel “gewoon thuis achter de computer zit”. Want wat telt als werkelijkheid? Een voornamelijk passief lichaam dat zich bijna niet bewust is van de fysieke omgeving en de tijd volledig uit het oog verliest? Of een actief bewustzijn dat wiskundige vraagstukken aan het doorgronden is, met anderen overlegt en kletst of in een ridderpak achter monsters aanzit?

Beide zijn volledig echte werkelijkheden. Het bewijs daarvoor wordt geleverd door al het werk dat we met z’n allen online verzetten. Niemand zal beweren dat online vergaderen “eigenlijk niet echt” is en in realiteit niet meer dan een paar mensen die op diverse plekken nutteloos tegen een scherm praten.

Kinderen spelen dan dus ook wel “buiten” alleen .. euh .. niet .. euh .. op aarde ?.

Wat het nieuws uit China onderschrijft en gamer Robert-Frans heel helder maakt is dat we zullen moeten accepteren dat de online wereld een hele reële wereld is en dat het feit dat die niet bevolkt wordt door fysieke lichamen absoluut niet betekent dat we daar “niet echt” zouden zijn. 

De verhouding tussen lichamelijke en bewuste aanwezigheid is veranderd. Collega’s die bij een overleg wel aan tafel zitten maar ondertussen hun e-mail of apps verwerken zorgen voor aanzienlijk minder productieve meetings. Schoolkinderen die tijdens de les via hun laptop chatten, YouTuben of gamen, zijn buiten aan het kletsen, TV-kijken of buiten aan het spelen! (En dus eigenlijk aan het spijbelen. ?)

De online wereld vraagt, net als de ons bekende wereld, om regels. Maar wel regels die dáár werken.
Zoals je tijdens het avondeten niet de koektrommel, het snoepgoed en de chocopasta op tafel zet is het bijvoorbeeld een goed idee om tijdens online (school)werk de social-media, entertainment en gamesites buiten bereik te houden.
Dan weet iedereen hoe de vork in de steel zit, is er geen afleiding en is het veel makkelijker om je koppie erbij te houden.

En daarna weer lekker .. euh .. buiten spelen!

Door Maarten van Myndr

Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en het Google privacybeleid en servicevoorwaarden zijn van toepassing.

  • Video 1
  • Video 2
  • Video 3
  • Video 4
  • Video 5