Kinderen leren veel minder goed op een device dan we denken
We weten allemaal wel dat leerlingen steeds meer op een device werken. Dat lijkt vanzelfsprekend, maar waarom eigenlijk? Teacher Tapp hield onlangs een poll onder leerkrachten, waarin werd gevraagd waarom ict op school wordt ingezet. Het meestgegeven antwoord: ‘omdat het er nu eenmaal is.’
Allemaal aan de bak. Ik bedoel; achter het scherm.
Dat er digitale ontwikkelingen zijn en leerlingen dús met devices om moeten leren gaan, is inderdaad nu eenmaal zo. Maar wie denkt: hoe meer we leerlingen achter een device zetten, hoe beter ze zich ontwikkelen, die heeft het mis.
Want:
- De online lesmethodes zijn beperkt: ze zorgen niet voor betere leerprestaties, geven een beperkt beeld van het niveau van de leerling, zijn alleen geschikt voor lage orde vaardigheden en werken met scores die voor leerlingen zo onnavolgbaar zijn dat ze kunnen blokkeren
- Uit meerdere onderzoeken blijkt dat voor je 15e alleen nog maar typen slecht is voor de ontwikkeling van motorprogramma’s in de hersenen en dat veel achter een scherm zitten de ontwikkeling van het concentratievermogen in de weg zit én leidt tot een verhoogd risico op angst, agressie en depressie
- Het veel op devices werken is zelfs niet de beste manier om beter te worden in digitale geletterdheid
De leerkracht maakt het verschil
Hoe krijgt digitaal werken dan de juiste plek op school? De sleutel daarvoor ligt bij de leerkrachten. Want zij kunnen de feedback die uit online lesmethoden komt ‘interpreteren en vertalen naar onderwijs-op-maat.’ De menselijke maat die een computer gewoonweg niet heeft, is onmisbaar bij het leren. Want leren is een proces dat veel verder gaat dan alleen een antwoord invullen op een scherm. Zélfs als het gaat om digitaal geletterd worden.
De digi-docent?
Er wordt beweerd dat de leerkracht zo rond 2035 vervangen zal zijn door robots. Dat klinkt innovatief, maar of het beter onderwijs zal opleveren valt op z’n minst te betwijfelen. Want menselijkheid is onmisbaar. Juist in een digitale wereld.
In de post-Corona periode hebben we op school gemerkt dat er door het online ‘werken’ een diep gat is geslagen in de sociaal-emotionele ontwikkeling van de leerlingen. Is er nog meer empirisch bewijs denkbaar?
Dat is inderdaad een duidelijk signaal dat er iets wezenlijks mist als je alleen nog maar op een device werkt en communiceert. Gelukkig wordt dat ook serieus genomen. Bekijk bijvoorbeeld dit rapport van Kennisnet maar, waar in kaart wordt gebracht dat je menselijkheid niet leert met/van digitale middelen.
https://www.kennisnet.nl/artikel/17920/zet-menselijkheid-voorop-bij-digitalisering-in-het-onderwijs/
Mijn ervaring met mijn zoon 12,
Maakt gebruik van WRTS.nl om bijvoorbeeld woordjes Duits/Engels te leren. Blijft net zo lang doorgaan tot er een 8 in het scherm verschijnt en neemt daar genoegen mee, haalt op school een 6 omdat het toch minder is blijven hangen als verwacht. Na 2 of 3 weken komt er een repetities en volgt er een 4… Nu leert hij weer uit het boek, schrijft woorden op die hij nog niet weet, kijkt die extra over en haalt hogere cijfers.
Hi A.H.,
Dat komt overeen met een universitair onderzoek dat uitvond dat multitasken in eerste instantie geen invloed lijkt te hebben op de prestatie. Maar dat de stof die, al multitaskend, wordt behandeld niet goed wordt verwerkt en opgeslagen. Daardoor is de kennis vrij snel weg en blijft er na een paar weken weinig van over. Fijn dat de overstap op een boek goed werkt!
https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/01443410.2018.1489046